Τσοπούλου: «Μπράβο που βρήκες το κουράγιο να μιλήσεις. Μας συγκλονίζει η φρίκη που έζησες»

Η Κωνσταντίνα Τσοπούλου έδωσε το δικό της μήνυμα για στη Σοφία Μπεκατώρου για τον αγώνα που δίνει, αλλά και για όλα αυτά που έζησε μερικά χρόνια πριν.

Η πρωταθλήτρια του beach volley στέκεται στο πλευρό της χρυσής Ολυμπιονίκη της ιστιοπλοΐας, παραθέτοντας σε ανάρτησή της το σκεπτικό της σχετικά με την απόφασή της να μιλήσει τώρα, ενώ παράλληλα απαντάει και σε όσους κατηγορούν την Σοφία Μπεκατώρου.

«Βάσει νομικού πλαισίου, όταν τελέστηκε η πράξη εναντίον της Σοφίας Μπεκατώρου, το άρθρο 336 του Ποινικού Κώδικα για τον βιασμό δεν περιλάμβανε την έννοια της συναίνεσης, η οποία προστέθηκε πρόσφατα, μετά την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και μετά τον σκληρό αγώνα των φεμινιστριών. Αυτό σημαίνει πρακτικά το εξής: ο δράστης της επίμαχης πράξης δεν τέλεσε κάποιο έγκλημα, δεδομένης της αρχής nullum crimen nulla poena sine lege (δεδομένου ότι από την εξιστόρηση της Μπεκατώρου δε συνάγω σωματική βία ή απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου, όπως απαιτούσε ο νόμος τότε). Αυτό δεν το λέω, φυσικά, για να ξεπλύνω την πράξη του, αλλά για να ΤΟΝΙΣΩ ότι το ελλιπές νομοθετικό πλαίσιο είναι πρωτίστως ο λόγος που τα θύματα δεν καταγγέλουν τέτοιες πράξεις. Όταν μιλάμε για κουλτούρα βιασμού δεν εννοούμε πως ο βιασμός είναι νόμιμος, αλλά πως η έλλειψη ενός άρτιου νομοθετικού πλαισίου καθώς και ο φόβος που προκαλεί η αντίδραση μιας κοινωνίας με πατριαρχικά αντανακλαστικά που θα σπεύσει να κατηγορήσει το θύμα ρωτώντας “γιατί τόσα χρόνια μετά;”, “τι φορούσε;”, “γιατί πήγε στο δωμάτιό του;” και να δημιουργήσει μια εχθρική και όχι μια προστατευτική ατμόσφαιρα για το θύμα, είναι οι λόγοι που τα περιστατικά αυτά δεν καταγγέλονται. Κάποιος άνθρωπος που βιώνει κάτι τόσο τραυματικό μπορεί να χρειαστεί χρόνια να επεξεργαστεί το τραύμα μέσα του, να βρει το κουράγιο να μιλήσει, να υψώσει τη φωνή του ψάχνοντας δικαίωση, ενθαρρύνοντας κι άλλα θύματα να μιλήσουν και προσπαθώντας να προστατέψει πιθανά μελλοντικά θύματα. Το θέμα λοιπόν δεν είναι να καταδικάσουμε απλώς τον ένα δράστη (ή και πιο πολλούς συμφωνα με τις συνεχείς καταγγελίες τις τελευταίες μέρες) που στην τελική προστατεύεται από τον ΠΚ που ίσχυε τότε, αλλά να αναδείξουμε τα προβληματικά σημεία της νομοθεσίας και της κοινωνίας μας που δημιουργούν τις συνθήκες για τέτοιες συμπεριφορές. Στον φεμινιστικό αγώνα για την καθιέρωση προστατευτικού πλαισίου για θύματα βιασμού και σεξουαλικης παρενόχλησης οφείλουμε την αλληλεγγύη μας. Επίσης οφείλουμε να αντιδράμε όταν ακούμε χυδαία αστεία που αφορούν παραβατικές σεξουαλικές συμπεριφορές σε τηλεοπτικές εκπομπές και social media. Οφείλουμε να μην ανεχόμαστε χυδαία σεξιστικά σχόλια ή αστεία από κανέναν, γιατί κι αυτά συμβάλλουν στο να δημιουργούν μια κοινωνία όπου η σεξουαλική βία είναι ανεκτή σαν κάτι αναμενόμενο ή και αστείο. Η συναίνεση θα έπρεπε να θεωρείται το αυτονόητο στάνταρ για οποιαδήποτε σεξουαλική συμπεριφορά. Και στα θύματα που βρίσκουν το κουράγιο να μιλήσουν, η αυθόρμητη αντίδραση μιας υγιούς κοινωνίας θα έπρεπε να είναι “Μπράβο που βρήκες το κουράγιο να μιλήσεις. Μας συγκλονίζει η φρίκη που έζησες. Είμαστε ευγνώμονες που συμβάλλεις στο να προσέξουμε την παθογένεια της κοινωνίας μας. Θα φροντίσουμε να μην υπάρξουν άλλα θύματα”».

Δείτε την ανάρτηση